The ships have soul | ||
Το καράβι λύνει κάβους για διάλυση σαλπάρει της ζωής του οι αναμνήσεις φορτωμένες στο αμπάρι Και ο γέρος στο λιμάνι το κοιτάει χωρίς μιλιά ένα δάκρυ που κυλάει του θαμπώνει τη ματιά Χρόνια φύγανε σαν ώρα στων πελάγων τη βουή να θυμάσαι στόχω πεί τα καράβια έχουν ψυχή Με χαμόγελο ο χρόνος από μακριά κοιτάει είναι αυτή η δύναμή του αγάπες και καράβια σπάει Κι όπως φεύγει το καράβι πού πηγαίνει για στοχάσου τι είναι αυτό που μου θυμίζει είν΄τα μάτια τα δικά σου | The ship ropes away sails for scrapping the memories of its life loaded in the hatch The old man at the harbour speechless watches a tear trickling down dazzles his sight Years have passed like an hour at the hustle of the open seas remember I' ve told you the ships have soul Time smiles looking at from a distance this is its power loves and ships breaks And as the ship leaves where does it go, so imagine what does it remind me of it's the eyes of yours | |
Γιάννης Χούμας © 04.01.2018 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info