Bella di notte
Πως είν η νύχτα όμορφη
δε θ΄αρνηθώ ποτέ μου
μπροστά στα νυχτολούλουδα
θυμάμαι εσένα Θέ μου.
Μικρό μου νυχτολούλουδο,
γιατί ανθείς το βράδυ,
κι έχω το φως απαρνηθεί
και ζω μες στο σκοτάδι;
Μικρό μου νυχτολούλουδο,
τον ήλιο κάνω χάζι,
όταν ξυπνάς κι η λάμψη του
εμπρός σου σκοτεινιάζει.
Ζηλεύγει σου την ομορφιά,
ανθέ, και σ’ αποφεύγει
κοιμάσαι κι ανατέλλει αυτός,
ξυπνάς και βασιλεύει.
Μικρό μου νυχτολούλουδο,
λούσε με στ΄άρωμα σου
να γείρω ν’ αποκοιμηθώ
γλυκά στην αγκαλιά σου.
Che la notte fosse bella
non negherò mai
dinnanzi alle "Belle di notte"
mi vieni in mente Tu, mio Dio!
Mia piccola "Bella di notte"
perché apri di notte i tuoi petali
costringendomi a negare la luce
e vivere nelle tenebre?
Mia piccola "Bella di notte"
mi prendo gioco del sole
la cui luce viene oscurata
al tuo risveglio.
E' geloso della tua bellezza,
fiore mio, e ti evita
mentre dormi tu lui spunta,
al tuo risveglio lui tramonta.
Mia piccola "Bella di notte"
impregnami nel tuo profumo
lasciami sdraiare per addormentarmi
dolcemente tra le tue braccia.
Αντώνης Τζερμιάς, Γλάρος της Κρήτης © 02.06.2018