I was raised like a wolf
Εγώ μεγάλωσα σα λύκος
χωρίς κοπάδι που κρυώνει
κι όταν πεινούσα και διψούσα
χόρταινα μόνο με το χιόνι.
Εγώ μεγάλωσα σαν ίσκιος
που έψαχνε κάποιον να δροσίσει
και παρακάλαγα να έρθει
κάτω μου κάποιος να καθίσει.
Εγώ μεγάλωσα σα σκέψη
που δεν τη σκέφτηκε κανένας
κι όλο ζητούσα να κυλήσω
απ’ το μελάνι κάποιας πέννας.
Κι όμως μέσα στη σιωπή άκουσα δυο βήματα
χρόνια είχα συντροφιά μόνο κάτι ποιήματα.
Κι όμως μέσα στη σιωπή ήρθες κι αναστήθηκα
ίσως βλέπει ο θεός, ίσως και να κρίθηκα.
Εγώ ταξίδεψα σα φύλλο
που ο αέρας το `χει αγαπήσει
και σε μια αυλή με τ’ άλλα φύλλα
ποτέ να πέσει δε θ’ αφήσει.
Εγώ κορφή βουνού μονάχη
τον ουρανό είχα ρωτήσει
σε τούτα πάνω εδώ τα ύψη
ποιος θα `ρθει για να με πατήσει.
Κι όμως μέσα στη σιωπή άκουσα δυο βήματα
χρόνια είχα συντροφιά μόνο κάτι ποιήματα.
Κι όμως μέσα στη σιωπή ήρθες κι αναστήθηκα
ίσως βλέπει ο θεός, ίσως και να κρίθηκα.
I was raised like a wolf
without a pack, feeling cold
and when I would get hungry and thirsty
I would sate my appetite with snow.
I was raised like a shade
that looked for somebody to cool off
and I would beg someone to come
to sit underneath me.
I was raised like a thought
that no one thought of
and I would always long to flow
from the ink of a pen.
Yet, in silence, I heard two steps
I would only have some poems as a company for years
Yet, in silence, you came and I rose from the grave
Maybe God sees, maybe I have been judged.
I traveled like a leaf
that the wind has loved
and in a garden with the other leaves
[the wind] will never let it drop.
I [am] a lonely mountain peak
I had asked the sky
on these heights here above
who is going to come to step on me?
Yet, in silence, I heard two steps
I would only have some poems as a company for years
Yet, in silence, you came and I rose from the grave
Maybe God sees, maybe I have been judged.
Myrsini98 © 28.06.2020