Folegandros

Στη μέση είναι η θάλασσα
και γύρω γύρω εσύ,
ένας αιώνιος Αύγουστος
κι ένα μικρό νησί.

Στην άμμο πάνω βήματα
τα πόδια μας γυμνά,
τα σβήνουνε τα κύματα
τα φτιάχνουμε ξανά.

Ποτέ ξανά δε θαύμασα
τόσο πολύ μια θάλασσα,
ποτέ ξανά δεν ένιωσα
πως πήρα όσα έδωσα.

Πού ανήκω με ρωτάς,
στο κοχύλι που κρατάς.
Πού ανήκω με ρωτάς,
στο φεγγάρι που κοιτάς.

Στη μέση είναι η θάλασσα
και γύρω γύρω εσύ,
ένας αιώνιος Αύγουστος
κι ένα μικρό νησί.

Σ’ ένα γαλάζιο άνεμο
στεγνώνουν δυο μαγιό,
αν θες την πρώτη κόρη σου
δώσ’ μου τον πρώτο γιο.

Ποτέ ξανά δε θαύμασα
τόσο πολύ μια θάλασσα,
ποτέ ξανά δεν ένιωσα
πως πήρα όσα έδωσα.

Πού ανήκω με ρωτάς,
στο κοχύλι που κρατάς.
Πού ανήκω με ρωτάς,
στο φεγγάρι που κοιτάς.


The sea is in the middle
And you [are] around,
An eternal August
And a small island.

Foot prints on the sand
Our bare feet,
The waves wash them away
We make them again.

I never admired before
A sea so much,
I never felt before
That I took all that I gave.

You ask me where I belong,
To the seashell that you hold.
You ask me where I belong,
To the moon that you look at.

The sea is in the middle
And you [are] around,
An eternal August
And a small island.

In a light blue breeze
Two swimsuits dry off,
If you want your first daughter
Give me my first son.

I never admired before
A sea so much,
I never felt before
That I took all that I gave.

You ask me where I belong,
To the seashell that you hold.
You ask me where I belong,
To the moon that you look at.

Myrsini98 © 18.12.2020

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info