Visitors
Σαν τελειώνουν τα φιλιά
σαν με πνίγει η ερημιά
άθελα μου μπαίνουν κάτι σκέψεις.
Όπως ήρθες ξαφνικά
κάποτε απ’ το πουθενά
έτσι ξαφνικά θα επιστρέψεις.
Εγω δε θέλω τα φιλιά
να `ναι σαν επισκέπτες
που `ρχονται από μοναξιά
κι έναν πόθο μοναχά
σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.
Που `ρχονται από μοναξιά
κι έναν πόθο μοναχά
σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.
Όταν ψάχνεις για να βρεις
σχέδια για αύριο της στιγμής
που μου λες χωρίς να στο ζητάω.
Εγώ κλείνω την καρδιά
σου χαμογελάω γλυκά
μέσα μου όμως σ’ αποχαιρετάω.
When the kisses are over
When I am drowning in desolation
Involuntarily, some thoughts invade me.
For, you came suddenly
Once, out of nowhere
And this way you will suddenly return.
I do not want the kisses
To be like guests
Them, coming from loneliness
And a passion alone
They fade and leave like thieves.
Them, coming from loneliness
And a passion alone
They fade and leave like thieves.
When you are looking to find
Plans for tomorrow at the spur of the moment
Which, you tell me without my asking you.
I shut down my heart
I smile at you sweetly
But inside me, I wave goodbye.
Mitsos_apenanti © 26.04.2021