Hold me
Στο τραπέζι δυο ποτήρια
ένα άδειο, ένα γεμάτο
για του κόσμου τα χατίρια
πιάσαμε κι οι δυο μας πάτο
κι η αγάπη η καημένη
σε μισόλογα κρυμμένη.
Κράτα με στα δυο σου χέρια, κράτα με
πάρε με στην αγκαλιά σου, πάρε με.
Λιώνει ο πάγος και το χιόνι
κι εγώ σαν το χελιδόνι
ένα χρόνο μακριά σου
ήρθα πάλι στη φωλιά σου
γι’ αυτό κράτα με.
Αρχινάει να ψιλοβρέχει
και κοιτάς αγριεμένη
με την τύχη σου τα βάζεις
που σ’ αφήνει κλειδωμένη
μα τα κάγκελα της λήθης
θα είναι η φορεσιά της λύπης.
On the table two glasses
one empty, one full
For the sake of the world
we both caught our bottom
And poor love
in half-truths hidden
Hold me in your two hands, hold me
Take me in your arms , take me
ice and snow are melting
and I, like the swallow
A year away from you
came back to your nest
therefore , this hold me
It starts drizzling
and you are staring rough
messing With your luck
that leaves you locked
But bars of oblivion
is the costume of regret
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΑΛΤΑΓΙΑΝΝΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΑΛΤΑΓΙΑΝΝΗΣ © 22.08.2018