Sen olmadan
Έγιναν όλα ξαφνικά κι ούτε που πρόλαβα ν’ αρχίσω κάτι να πω, να σου μιλήσω, ούτε ένα γεια Και δε θυμάμαι πια πολλά, μα απ’ τη δουλειά όταν γυρνούσες θυμάμαι ακόμα πως γελούσες κι εγώ σ’ αγκάλιαζα σφιχτά Ήταν οι μέρες μας μισές, ήταν τα βράδια μετρημένα σαν των ανθρώπων τις ζωές, άδικες και περαστικές Μα έμαθα να ζω χωρίς εσένα Και δεν έχω ανάγκη πια κανέναν Αφού δεν έχω πια εσένα Περνά ο καιρός και είμαι πια κοντά στα χρόνια τα δικά σου και νιώθω ακόμα τη σκιά σου να μ’ ακουμπά Θα ’θελα να ’σουνα εδώ για να με δεις να μεγαλώνω και να ’χα ακόμα λίγο χρόνο για να σου πω πως σ’ αγαπώ Είναι οι λύπες και οι χαρές δυο μονοπάτια μπερδεμένα μα των ανθρώπων οι ψυχές δεμένες και παντοτινές Μα έμαθα να ζω χωρίς εσένα Και δεν έχω ανάγκη πια κανέναν Αφού δεν έχω πια εσένα Πριν ξημερώσει το πρωί, σου στέλνω τούτο το τραγούδι να ταξιδέψει σαν λουλούδι, στου παραδείσου τα λιβάδια να σε βρει		Her şey aniden oldu, daha fırsat bile bulamadan söyleyecek bir şey bulmaya, seninle konuşmaya, hatta bir merhaba bile demeye... Ve artık çok şey de hatırlamıyorum; bir işten döndüğün zamanlar bir de gülüşlerin hala aklımda, sana sımsıkı sarıldığımda Yarım kalan günlerimizdi onlar, sayılı gecelerimizdi İnsanların hayatları gibi, adaletsiz ve gelip geçici Ama öğrendim sen olmadan yaşamayı Ve artık yok ihtiyacım kimseye Çünkü sen yoksun artık bende Zaman geçiyor ve ben senin yaşlarına biraz daha yakınım. Hala hissediyorum senin gölgenin bana dokunduğunu İsterdim burada olmanı, beni büyürken görebilmen için Ve isterdim biraz daha zamanım olsun, sana seni sevdiğimi söylemek için Hüzünler ve mutluluklardır ki iç içe geçmiş iki patika Ve insanların ruhları, birbirine bağlı ve devamlı Ama öğrendim sen olmadan yaşamayı Ve artık yok ihtiyacım kimseye Çünkü sen yoksun artık bende Şafak sökmeden önce bu şarkıyı gönderiyorum sana bir çiçek gibi gezinsin ve cennetin çimenlerinde seni bulsun diye.
μαρικακι © 28.01.2020

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info