The child
Είσαι το άγρυπνο παιδί στην αγκαλιά μου
ξεφύλλισα τα ποιήματα για να είσαι κοντά μου
κανένα χέρι δεν μπορεί να μας χωρέσει
ποτέ δεν είχα τίποτα
και να που ο ήλιος πάλι δύει
μείνε κοντά μου, αβοήθητος
αυτά που έψαχνα ποτέ δε τα βρήκα
εσύ είσαι το πιο όμορφο απάνω στη Γη
όταν νιώθω αγάπη, καταλαβαίνω τη ζωή
τότε τα όνειρα σαν πουλιά πετάνε
χάνονται, έρχονται, συχνά μιλάνε
ψάχνουν για σπίτια στις καρδιές των ανθρώπων
κι όταν δεν βρίσκουν αλλάζουνε τόπο
Έτσι κι εσύ θα μεγαλώσεις
αργά ή γρήγορα θα αποτυπώσεις
τις συλλαβές που έχει το όνομα σου
της πόλης που μένεις και της γειτονιάς σου
θα έχεις φίλους υποχρεώσεις
κι ότι είναι δικό σου θα θες να το δώσεις
Κάποιοι θα πάρουν κάτι από εσένα
θα αναγκαστείς να πληρώσεις και κάτι έξτρα
θα μείνεις φτωχός μα θα ‘χεις εμένα
όπου κι αν είσαι
εδώ ή στα ξένα
θα ζητάς το μερίδιο της προστασίας
στα βάθη μιας αχανούς πολιτείας
Μες την αγρύπνια θα είσαι κοντά μου
αγόρι ή κορίτσι
μες την κοιλιά μου
You’re the sleepless child in my arms
I leafed through the poems so that you may be near me
No hand can separate us
I’ve never seen a thing
and there the sun sinks again
Stay by me, you helpless thing
I never found those I was looking out for
You’re the most beautiful on earth
When I feel love, I understand life
Then the dreams fly like birds
They vanish, they return, they often talk
They seek nests in people’s hearts
And when they don’t find any, they migrate
So you’ll also grow up
Sooner or later you’ll impress
The syllables your name has
Those of your town and your neighborhood
You’ll have friends, obligations
And what’s yours you’d like to give
Some ones will take something from you
You’ll be forced to pay even a little extra
You’ll become poor but you shall have me
Wherever you’ll be,
here or in foreign lands
You’ll ask for your share in protection
In the depths of a dark town
In sleeplessness you’ll be near me
Boy or girl
In my womb
seizeTHEday, seizeTHEsky © 31.01.2007