Le dodici
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς και μεγαλώνει η απόσταση για μας. Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα μες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενό μοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό... Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ Δώδεκα Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς και μεγαλώνει η απόσταση για μας Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα δεν το αντέχω το μαρτύριο αυτό και πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω... Μα δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ Δώδεκα		Le dodici e nemmeno una telefonata non digiti il numero della mia solitudine e la distanza fra di noi aumenta. Le dodici e nemmeno una telefonata nella mia mente un vuoto insopportabile mi sembri un sogno che se ne va lontano... E il telefono non suona, mi soffoca il rammarico che non hai mai capito quello che sto passando e se la mia agonia sia diventata una montagna Le dodici, la mia speranza si e' appesa a un telefono che e' rimasto morto e il mio cuore che grida ti amo Le dodici Le dodici e nemmeno una telefonata non digiti il numero della mia solitudine e la distanza fra di noi aumenta. Le dodici e nemmeno una telefonata non lo sopporto questo martirio e voglio dirti che tutto e' finito... E il telefono non suona, mi soffoca il rammarico che non hai mai capito quello che sto passando e se la mia agonia sia diventata una montagna Le dodici, la mia speranza si e' appesa a un telefono che e' rimasto morto e il mio cuore che grida ti amo Le dodici
roberto patritti, roberto patritti © 26.02.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info