Eleni
Το χλωμό το προσωπάκι σου
στις φωτογραφίες μας κοιτώ,
πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες.
Τα θλιμμένα τα ματάκια σου
σαν δυο σύννεφα στον ουρανό,
πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε;
Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη,
σ’ αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη
σ’ άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό
σα δάκρυ από λεμόνι.
Θυμάμαι πόσα απογεύματα
καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά,
μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες.
Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου
για να σου κρατάει συντροφιά
και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς.
Bledo lice tvoje
na fotografijama nasim gledam,
koliko si se umorila, da odes pozurila.
Zalosne okice tvoje
kao dva oblaka na nebu,
gde ce da odu, gde putuju?
Eleni, tamo gde ides gledaj da si srecna,
na ovom svetu sudbina tvoja je bila zapisana
na belom papiru jednom zutom olovkom
kao suze od limuna.
Secam se koliko si popodneva
sedela ne dajuci nikakav znak,
samo si me gledala i smesila se.
Saljem ti ovu pesmicu moju
da ti pravi drustvo
i da ne zaboravis da mi se smeskas.
Zeljana © 05.03.2007