As time is passing
Όσο περνάει ο καιρός ο χρόνος γίνεται ακριβός κι όλο ζητάει τίμημα για κάθε σου ξεκίνημα Όσο περνάει ο καιρός ο χρόνος γίνεται αιχμηρός το γέλιο έχει τ’ αγκάθι του και το σωστό τα λάθη του Τελειώσανε τ’ αστεία μας ιδού η τραγωδία μας να θες να πεις τ’ ανείπωτα και να μη βρίσκεις τίποτα Όσο περνάει ο καιρός ο χρόνος γίνεται αυστηρός μετρά τις απουσίες σου να βρει τις τιμωρίες σου Όσο περνάει ο καιρός ο χρόνος γίνεται σκληρός κι όσα άκαιρα καρπίζουνε σαν μοναξιά στοιχίζουνε Τελειώσανε τ’ αστεία μας ιδού η τραγωδία μας να θες να πεις τ’ ανείπωτα και να μη βρίσκεις τίποτα		As time is passing Time becomes expensive And it's continually asking a price For every start of yours As time is passing Time becomes sharp Your laugh has its thorn And the correct thing has its mistakes Our jokes have finished Here is our tragedy Of wanting to say unspeakable things And of founding nothing As time is passing Time becomes austere It counts your absences To find your punishments As time is passing Time becomes hard And innoportune things fructify They set back like a loneliness Our jokes have finished Here is our tragedy Of wanting to say unspeakable things And of founding nothing
CMS © 14.03.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info