Bez obale
Μέτρησα κι απόψε της ζωής μου τα χαμένα χρόνια
τρόμαξα που είδα πως ακόμα σ’ αγαπώ
Μ’ έπιασε παράπονο και ρώτησα τα χελιδόνια
κι ούτε αυτά δε `ξέραν που να ψάξω να σε βρω
Κι ύστερα άρχισα να κλαίω κι έμεινα κι εγώ,
βάρκα δίχως λιμανακι και χωρίς γιαλό
Μ’ ένα ροζ φουστάνι και τα μάτια στεναχώρημένα
σκέφτηκα το χάδι σου με γλύκα και θυμό
Ό,τι στη ζωή μου είχα όλα τα `δωσά για σένα
κράτησα μονάχα στη ψυχή μου τον καημό
Κι ύστερα άρχισά να κλαίω κι έμεινα κι εγώ,
βάρκα δίχως λιμανάκι και χωρίς γιαλό
I nocas sam izbrojala izgubljene godine svog zivota
uplasila sam se kad sam shvatila da te jos uvek volim
rastuzila sam se i pitala sam laste
ali ni one nisu znale gde da te trazim
A onda sam se rasplakala i ostala sam i ja
barka bez luke i bez obale
U jednoj roze suknji i sa brigom u ocima
pomislila sam na tvoj dodir uz radost i tugu
sve sto sam u zivotu imala za tebe sam dala
samo sam bol u dusi sacuvala
A onda sam se rasplakala i ostala sam i ja
barka bez luke i bez obale
neraidaBGD, Ivana © 14.03.2007