Hiljadu tisina
Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ
Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί
Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές
Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί
Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
Dok uvece lutamo nas dvoje
po gradu placa
nejasne, nepoznate glasove
raznosi vetar na sve strane
Drzimo se za ruke
gledas me na tren
nas veliki san
docaravam ti jednim poljupcem
A onda mnogo ne pricamo
jer san zivi u tisini
prolaznike gledamo
kad bih imala, dala bih ti da cujes hiljadu tisina
Dok uvece lutamo nas dvoje
pratimo putanje srca
kako se noc ispunjava bojama
kako nestaju senke
I ne nalazim reci da ti kazem sta zelim
jer sve ima svoj glas
nas veliki san
jednim poljupcem ti docaravam
A onda mnogo ne pricamo
jer san zivi u tisini
prolaznike gledamo
kad bih imala, dala bih ti da cujes hiljadu tisina
neraidaBGD, Ivana © 26.03.2007