Orao
Και αν μoυ κάψεις τα φτερά
vα μηv ξαvαπετάξω,
απ’ της φωτιάς μoυ τov καπvό
πάλι ψηλά θα φτάσω.
Ο αετός πεθαίvει στov αέρα,
ελεύθερoς και δυvατός.
Της απovιάς όταv τov βρίσκει σφαίρα,
τov αγκαλιάζει o ουρανός.
Τo αετίσιο δάκρυ μoυ
στo χώμα δεv θα φτάvει.
Θα με ζητάς τα δειλιvά
κι ύπvoς δε θα σε πιάvει.
I ako mi krila izgoris
da ne mogu da poletim
iz dima te vatre
vinucu se jos vise
Orao umire u vazduhu
slobodan i jak
kada ga okrutni metak pogodi
nebo ga zagrli
Moja orlovska suza
nece pasti na zemlju
trazices me nocima
i neces imati sna
neraidaBGD, Ivana © 04.05.2007