Le Dieu Soleil
Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον Ήλιο Θεό με του αγέρα το νέκταρ μεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό. Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι στο Αιγαίο να δίνω φιλιά. Λευτεριά στους ανέμους ζητάω έχω πάψει να είμαι θνητός ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω δίχως σώμα χρυσός αετός. Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι στο Αιγαίο να δίνω φιλιά. Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον Ήλιο Θεό με του αγέρα το νέκταρ μεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.		Je pars, je vole comme un nuage Le Dieu Soleil est un ami Soûl du nectar du vent J’embrasse la terre et le ciel Même sans des ailes, je n’ai pas peur Le ciel bleu me serre dans ses bras Je dors sur les montagnes hautes Je baise la mer Égée Je cherche ma liberté dans les vents, Je ne suis plus mortel Je m’élève haut, j’aime Je suis en aigle d’or sans corps Même sans des ailes, je n’ai pas peur Le ciel bleu me serre dans ses bras Je dors sur les montagnes hautes Je baise la mer Égée Je pars, je vole comme un nuage Le Dieu Soleil est un ami Soûl du nectar du vent J’embrasse la terre et le ciel
jaxlarus, Ι. Λάζος © 16.05.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info