Unfortunately
Ήρθες ξαφνικά σαν αέρας που ήρθε να με πάρει
όνειρα μισά που δεν περίμενα να δω
μες στον ουρανό περπατούσες δίπλα στο φεγγάρι
μες στον ουρανό κάθε βράδυ σε ζητώ
Έχει σύννεφα απόψε δεν μπορώ τα μάτια σου να δω
τη ζωή μου έλα και κόψε δυστυχώς ακόμα σ’ αγαπώ
Έχω πει σ’ όλο τον κόσμο ότι δε σε θέλω άλλο πια
κι όσο θέατρο κι αν παίζω δυστυχώς σε σκέφτομαι ξανά
Χρόνια τριγυρνώ περιφέρομαι μες στη ζωή σου
δε σε συγχωρώ που μ’ αφήνεις στα σκαλιά
χρόνια προσπαθώ φυλακή να βάλω το φιλί σου
κι όλο ξεγλιστρά η γλυκιά σου αγκαλιά
You came suddenly like a storm which came to take me
I didn’t expect to see half dreams
In the sky you were walking by the moon
In the sky, I look for you every night
There are clouds tonight I cannot see your eyes
Come and cut my life, unfortunately I still love you
I have told to the people that I don’t want you anymore
But as long as I play in theatre (I pretend), unfortunately I’m thinking of you again
For years I wander I turn around in your life
I don’t forgive you, that you leave me in the stairs (you abandon me)
For years I try to put your kiss in jail
And every time your sweet hug escapes
maria_gr © 06.07.2007