Fă-te bucăţi
Ξέχασα τ’ όνομά μου, το δρόμο, τα κλειδιά... Απόψε, καρδιά μου, ποιος φεύγει, ποιος γυρνά; Ποιο σκοτεινό φεγγάρι, ποια δίψα, ποια φωτιά; ποια τρέλα, ποια ζάλη, απόψε σ’ οδηγά; Κλείσε τα μάτια, κλείσ’ τα και χόρεψέ μου, γίνε κομμάτια, τη νύχτα χάρισέ μου, άνοιξ’ τα χέρια, σήκω και χόρεψέ μου, μέχρι τ’ αστέρια, τη νύχτα χάρισέ μου... Κάποιος σε περιμένει, κάπου έξω μακριά... Μα η νύχτα πως βγαίνει, σ’ αυτή την ερημιά; Τελειώσαν πια τα λόγια, τελειώσαν τα λεφτά, Μα δώσ’ μου τη φλόγα, κι ανάβω πυρκαγιά... Κλείσε τα μάτια, κλείσ’ τα και χόρεψέ μου, γίνε κομμάτια, τη νύχτα χάρισέ μου, άνοιξ’ τα χέρια, σήκω και χόρεψέ μου, μέχρι τ’ αστέρια, τη νύχτα χάρισέ μου...		Am uitat numele meu, drumul, cheile... Diseară, inima mea, cine pledacă, cine se întoarce? Care lună sumbră, care sete, care foc? Care nebunie, care ameţeală, diseară te conduce? Închide ochii, închide şi dansează-mi, Fă-te bucăţi, noaptea dăruieşte-te mie, Deschide braţele, sus şi dansează-mi, Printre stele, noaptea dăruieşte-te mie Cineva te aşteaptă, undeva departe de aici... Dar noaptea cum placă din acest fund de provincie? S-au terminat cuvintele, s-au terminat banii, Dar dă-mi flacăra, şi aprind incendiul... Închide ochii, închide şi dansează-mi, Fă-te bucăţi, noaptea dăruieşte-te mie, Deschide braţele, sus şi dansează-mi, Printre stele, noaptea dăruieşte-te mie
Verona, Veronica © 09.07.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info