Primul nostru sărut
Ένας ουρανός σαν αγκαλιά ένας ήλιος που χαμογελά Πήρα απ’ τη θάλασσα το χρώμα που φορά Κι έβαψα γαλάζια την παλιά μου μοναξιά Σου λέω ήρθες και μου άλλαξες για πάντα τη ζωή χάνομαι στο πρώτο μας φιλί μες τα μάτια σου τελειώνει απόψε η λογική κι όλα αρχίζουν πάλι απ την αρχή Και στ’ ορκίζομαι μωρό μου δεν φοβάμαι τώρα πια παίρνω φόρα και βουτάω στης καρδιάς μου τα βαθιά Σου τ’ ορκίζομαι ψυχή μου κάθε μέρα που θα ρθει θα `χει πάντοτε τη γεύση απ’ το πρώτο μας φιλί απ’ το πρώτο μας φιλί απ’ το πρώτο μας φιλί Άφησα στο χτες τη συννεφιά κι ότι μου ματώνει την καρδιά κλείδωσα τις νύχτες της ατέλειωτης σιωπής κι άνοιξα την πόρτα άγγελέ μου για να μπεις		Un cer ca o îmbrăţişare Un soare care zâmbeşte Am luat de al mare culoarea pe care o poartă Şi am vopsit în albastru vechea mea singurătate Îţi spun Ai venit şi mi-ai schimbat viaţa pentru totdeauna Mă pierd la primul nostru sărut În ochii tăi se termină logica în seara asta Şi toate o iau iarăşi de la început Şi ţi-o jur, dragul meu, Acum nu mă mai tem Îmi iau avânt şi mă scufund În adâncul inimii mele Ţi-o jur, sufletul meu, Fiecare zi care va veni Va avea întotdeauna gustul primului nostru sărut Al primului nostru sărut Al primului nostru sărut... Am lăsat zilei de ieri vremea înnorată Şi ce îmi face să sângereze inima Am închis nopţile tăcerii nesfârşite Şi am deschis uşa, îngerul meu, ca să intri
Verona, Veronica © 17.07.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info