Pet ujutru (Petrelis)
Πάλι με βρήκε το ξημέρωμα εσένα να γυρεύω Σ’ ένα ναυάγιο που λέγεται ζωή τις τρικυμίες του μυαλού μου όλη νύχτα να παλεύω Στεριά δεν βρήκε η ψυχή μου να σωθεί Πέντε το πρωί Πέντε το πρωί εσένα παίρνω μα το κλείνω πριν μιλήσω είσαι τα πάντα να σου πω, μα κάνω πίσω Πέντε το πρωί μοιάζει η καρδιά μου σαν αγρίμι πληγωμένο και το ρολόι του μυαλού σταματημένο Πέντε το πρωί Πάλι με βρήκε το ξημέρωμα σε μένα να μιλάω σκόρπιες κουβέντες κι αμέτρητα γιατί Μέσα στους δρόμους που σ’ αντάμωνα και πάλι θα γυρνάω Λείπεις εσύ κι όλα μια πέτρινη σιωπή Πέντε το πρωί		Opet me je zora zatekla kako za tobom tragam u jednom brodolomu, sto se zove ''zivot'' protiv bura svojih misli, cele noci da se borim kopno nije nasla dusa da se spasi 5 je ujutro Pet je ujutru zovem te, ali spustam slusalicu hocu da ti kazem da si ti sve ali povlacim se Pet je ujutru moje srce lici na ranjenu zivotinju i sat je u mojoj glavi stao na pet ujutro Opet me je zatekla zora s tobom da pricam prazne price i nebrojeno ''zasto'' po ulicama gde sam te sretao opet cu da lutam Nema tebe i sve je kao kamena tisina u pet ujutro
neraidaBGD, Ivana © 14.08.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info