Toliko veceri (Kourkoulis)
Μια εικόνα ξεχασμένη στο μυαλό μου πάντα μένει
αγκαλιά και μεθυσμένοι μέσα στη βροχή
Τώρα ο καθένας μόνος γύρισα σελίδα κι όμως
σαν να πάγωσε ο χρόνος με γυρνάει εκεί
Τόσα δειλινά, τόσα ξενύχτια, όνειρα κοινά και καρδιοχτύπια
πίκρα και χαρά μαζί σου ήπια, τώρα μοναξιά
Βράδια μαγικά και εμείς τ’ αστέρια στα ψηλαφιστά στόματα χέρια
μες στην παγωνιά τα καλοκαίρια τώρα μοναξιά
Μέρα νύχτα ασωτίες στα μπαράκια στις πλατείες
τώρα πια φωτογραφίες έχω συντροφιά
Όλα μοιάζουν περασμένα κι όμως τόσο αγαπημένα
ό, τι μου θυμίζει εσένα σαν μια ζωγραφιά
Τόσα δειλινά, τόσα ξενύχτια, όνειρα κοινά και καρδιοχτύπια
πίκρα και χαρά μαζί σου ήπια, τώρα μοναξιά
Βράδια μαγικά και εμείς τ’ αστέρια στα ψηλαφιστά στόματα χέρια
μες στην παγωνιά τα καλοκαίρια τώρα μοναξιά
Jedna zaboravljena slika u mom secanju jos uvek zivi
zagrljeni i pijani na kisi
sada smo oboje sami, okrenuo sam list, ali
kao da se vreme zamrznulo, vraca me tamo
Toliko veceri, toliko nesanica, zajednickih snova i otkucaja srca
Gorko i slatko s tobom sam okusio, a sada samoca
Carobne veceri i mi pod zvezdama, usne i ruke u dodirima
Na mrazu, nama su bila leta, a sada samoca..
Danju, nocu, po barovima na trgovima, rasipanje
sada mi samo fotografije drustvo prave
sve stvari su proslost, a tako su mi drage
sve me, kao jedna slika, podseca na tebe
Toliko veceri, toliko nesanica, zajednickih snova i otkucaja srca
Gorko i slatko s tobom sam pio, a sada samoca
Carobne veceri i mi pod zvezdama, usne i ruke u dodirima
Na mrazu, nama su bila leta, a sada samoca..
neraidaBGD, Ivana © 28.08.2007