Un giorno di Maggio mi hai lasciato (Ritsos)
Μέρα Μαγιού μου μίσεψες
μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω
Στο λιακωτό και κοίταζες
και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου
το φως της οικουμένης
Και μου ιστορούσες με φωνή
γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια
τόσα όσα μήτε του γιαλού
δεν φτάνουν τα χαλίκια
Και μου `λεγες πως όλ’ αυτά
τα ωραία θα `ν’ δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε
το φέγγος κι η φωτιά μας
Un giorno di Maggio mi hai lasciato
un giorno di Maggio ti perdo
in primavera, figlio, la primavera che amavi
e solevi salire
Sulla terrazza a guardare
e senza poterti saziare
succhiavi coi tuoi occhi
la luce del creato.
E mi raccontavi con voce
dolce, calda e virile
tante e tante cose che non bastano
i ciottoli della spiaggia.
E mi dicevi, figlio, che tutte quelle cose,
così belle cose, sarebbero state nostre,
e ora sei spento e si sono spenti
la nostra luce e il fuoco.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.08.2007