Opet (Sfakianakis)
Φύσηξε ο βοριάς της παρηγοριάς πάνω στο
Κορμί μου
άλλαξε ο καιρός,
Μέχρι κι ο θεός τα `βαλε μαζί μου
Πάλι, πάλι θα `ναι η νύχτα πιο μεγάλη
Κι άλλη μέρα ήλιο δε θα βγάλει
Μέσα στο σκοτάδι μου θα ζω
Πάλι θα `ναι η απουσία σου μεγάλη
Και μες στης αγάπης σου τη ζάλη
Θα φωνάζω πόσο σ’ αγαπώ
Φύσηξε ο βοριάς της παρηγοριάς
Για να μου θυμίσει
Πως ακόμα ζω, έστω κι αν εγώ έχω τερματίσει
Produvao je severac utehe
telo moje
promenilo se vreme
cak se i Bog naljutio na mene
Opet, opet ce noc biti duza
I sledeceg dana nece biti sunca
U svojoj tami cu ziveti
Opet ce se tvoje odsustvo osecati
I u opijenosti tvojom ljubavi
Vikacu koliko te volim
Dunuo je severac utehe
da bi me podsetio
da sam jos uvek ziv, iako sam ja sam zavrsio
neraidaBGD, Ivana © 28.08.2007