Mi pequeño triste mar
Έκλεισε ο κύκλος κάπου εδώ.
Πήρε ο καθένας το μισό
κι από έναν φόβο.
Ένα ταξίδι με καιρό
που είχε το χρόνο του εχθρό.
Αυτό ήταν όλο.
Μικρή λυπημένη μου θάλασσα
χωρίς στεριά και κύμα,
θυμάμαι πως κάποτε αντάλλαξα
έναν κόσμο να σ’ έχω για μύρα.
Κάποτε έφτανε η σιωπή.
Tώρα είναι λίγο το πολύ.
Αυτό ήταν όλο.
Συνήθειες μόνο και αφορμές
μείναν να ντύσουν δυο ζωές.
Αυτό ήταν όλο.
Μικρή λυπημένη μου θάλασσα
χωρίς στεριά και κύμα,
θυμάμαι πως κάποτε αντάλλαξα
έναν κόσμο να σ’ έχω για μύρα.
Cerró el ciclo por aquí.
Tomó cada uno la mitad
y de un temor.
Un viaje con tiempo
que tenía su tiempo enemigo.
Eso fue todo.
Mi pequeño triste mar
sin tierra firme y ola,
recuerdo que una vez intercambié
un mundo para tenerte como perfumes.
Una vez bastaba el silencio.
Ahora es poco lo mucho.
Eso fue todo.
Costumbres sólo y pretextos
se quedaron a vestir dos vidas.
Eso fue todo.
Mi pequeño triste mar
sin tierra firme y ola,
recuerdo que una vez intercambié
un mundo para tenerte como perfumes.
katina13 © 05.09.2007