To live the absurd things
Μία πάνω μία κάτω μες στον κόσμο το φευγάτο,
μία πάνω μία κάτω, δε βαριέσαι κι άσπρο πάτο.
Θ’ αμαρτήσω και θ’ αγιάσω, ο παπάς κάνει το ράσο.
Όσα έρθουν κι όσα πάνε, τη ζωή δεν τη φοβάμαι.
Ζήτω τα παράλογα, ζήτω η Ελλάς
ζήτω τα παλιόπαιδα, ζήτω ο μας και μας.
Ζήτω τα παράλογα, ζήτω η Ελλάς
ζήτω τα παλιόπαιδα, ζήτω ο μας και μας.
Μία μέσα μία έξω, σε ποιον ψεύτη να πιστέψω;
Τι κι αν ξέμεινα στον άσσο, τη θηλιά θα κάνω λάσο.
Θα σαλτάρω κι ό,τι γίνει, θα πατήσω στη Σελήνη.
Το χρυσάφι ήταν μπακίρι, δε θα κάνω το φακίρη.
Ζήτω τα παράλογα, ζήτω η Ελλάς
ζήτω τα παλιόπαιδα, ζήτω ο μας και μας.
Ζήτω τα παράλογα, ζήτω η Ελλάς
ζήτω τα παλιόπαιδα, ζήτω ο μας και μας.
Once up, once down in the world that it has gone,*
once up, once down, there’s no problem and white bottom.**
I will sin and I will become a saint, the priest makes the frock.***
As much they come and as much they go, I’m not afraid of life.
To live the absurd things, to live Greece
to live the bad guys, to live us.
To live the absurd things, to live Greece
to live the bad guys, to live us.
Once in, once out, in whom liar to believe?
What if I have no money, I’ll make the eyelet a lasso.
I’ll jump and no matters what it’ll happen, I’ll step on the moon.
The gold was fake, I won’t make the fakir.
To live the absurd things, to live Greece
to live the bad guys, to live us.
To live the absurd things, to live Greece
to live the bad guys, to live us.
maria_gr © 22.09.2007