VIle (Stavento) | ||
Οι νεράιδες θα ’ρθουν στα όνειρα σου να σου τραγουδήσουν. Μην τους κάνεις κακό γιατί χωρίς παραμύθια τη ζωή μας θα αφήσουν. Κρύβονται πίσω από καλλυντικά, διακριτικά. Δίνουν χρώμα στη νυχτιά, δεν αντέχουν την ψευτιά. Δε δανείζουν το κορμί τους μόνο για μια βραδιά Δε χαρίζουν την ψυχή τους αν αυτή δεν αγαπά. Δε χορεύουν σε τραπέζια και δε γδύνονται στις πίστες. Δεν αντέχουν τη μιζέρια, δεν ανήκουνε σε λίστες πλουσίων πελατών, ξεμωραμένων εραστών μα προσέχουν το παρόν άφοβα για να κοιτούν το παρελθόν. Αύριο, για τ’ αύριο φαντάζονται και μέχρι να ’ρθει σε κομμάτια δε μοιράζονται. Φυλαχτό στο ραβδί τους η αγάπη. Θα σ’ αγγίξει αυτό μονάχα αν δεν τους θυμίζεις κάτι. Μεσ’ τις πόλεις γυρνούν, τις καρδιές ντύνουν μ’ έντονους χτύπους. Τραγουδάνε γλυκά στης ψυχής μας τους όμορφους κήπους. Μακιγιάζ κι αν φορούν, να κρυφτούν θέλουν απ’ την κακία. Στο ραβδί τους κρατούν οι νεράιδες αγάπη... Δίπλα σου υπάρχει μια! Δε θα τρίξουν τα πλακάκια από μπροστά σου σαν περάσουν για δεν ντύνονται γυμνές τη λίμπιντο να ανεβάσουν. Υπάρχουν πάντα δίπλα μας, το μάτι δεν τις πιάνει γιατί ξέρουν και κρύβονται κακό να μην τις φτάνει. Πληγώνονται πιο εύκολα γιατί αγαπούν στα αλήθεια και τύπους απορρίπτουνε που λένε παραμύθια. Βιβλίο ανοιχτό αν είσαι εντάξει απέναντί τους. Για πάντα όμως χάνονται αν παίξεις μαζί τους. Οι νεράιδες πονούν μα καταφέρνουν κι υπάρχουν ακόμα. Φταις εσύ, φταίω εγώ που θα μείνουν πιο λίγες σ’ αυτόν το αιώνα. Κάθε δάκρυ τους πικρό λουλούδι στο χώμα. Κάθε γέλιο τους αστέρι λαμπερό στον ουρανό. Δες τη νύχτα που φωτίζουν, της αλλάζουνε χρώμα. Δε θα γίνω υπαίτιος για άλλο λουλούδι πικρό. Μεσ’ τις πόλεις γυρνούν, τις καρδιές ντύνουν μ’ έντονους χτύπους. Τραγουδάνε γλυκά στης ψυχής μας τους όμορφους κήπους. Μακιγιάζ κι αν φορούν, να κρυφτούν θέλουν απ’ την κακία. Στο ραβδί τους κρατούν οι νεράιδες αγάπη... Δίπλα σου υπάρχει μια! | Vile će ti doći u san, da ti pevuše Nemoj im naneti zlo, jer će nam živote ostaviti bez bajke Kriju se iza kozmetike, diskretno Daju boju noći, ne trpe laži Ne pozajmljuju svoje telo samo za jednu noć ne poklanjaju svoju dušu, ako ne voli Ne igraju na stolovima, i ne skidaju se na podijumima ne podnose mizeriju, nisu na listama bogatih mušterija, zaglupljenih ljubavnika već neustrašivo paze na sadašnjost, da bi u prošlost gledale Sutra za sutra razmišljaju, i dok ne dodje, ne dele se na komade Ljubav čuvaju u štapiću svom Dodirnuće te to, samo ako ih ne podsećaš na nešto Po gradovima lutaju, srcima daju jake otkucaje Umilo pevaju po lepim vrtovima naše duše I ako su našminkane, to je jer žele od zla da se sakriju U svom štapiću vile ljubav čuvaju I ti pored sebe imaš jednu Neće zaškripati pločice pred tobom kad prodju Ne oblače se nage, da bi raspalile požudu Uvek su nam blizu, ali ne registruje ih oko Jer znaju da se sakriju, da ih ne bi stiglo zlo Lakše ih je raniti, jer iskreno vole I odbacuju tipove, koji pričaju bajke Prema njima treba da si kao otvorena knjiga Ali zauvek nestaju, ako se igraš sa njima Vile pate, ali opet uspevaju da opstanu, i još postoje Tvoja je krivica, a i moja, što će ih u ovom veku biti manje Gorki cvet na zemlji svaka je njihova suza Svaki je osmeh njihov na nebu sjajna zvezda Vidi kako daju svetlost noći, menjaju joj boje Neću ja da budem kriv za još jedan gorki cvet | |
neraidaBGD, Ivana © 18.10.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info