I get lost again
Χάνομαι πάλι μέσα σε δρόμους
Που σκορπίζουν το μυαλό
Κι όλο παιδεύω και σημαδεύω
Τη ζωή μου κι απορώ
Σε ποιο θεό τώρα πιστεύω
Και ποιας σιωπής σεντόνι κλέβω
Μήπως και δέσω
Το σπασμένο μου φτερό
Κι αν γείρει η ζυγαριά στο γεια
Και όλα πάρουνε φωτιά
Από έρωτα ας τελειώνω
Κι αν γείρει η ζυγαριά στο γεια
Μέσα σε θάλασσα πλατιά
Τον εαυτό μου θα σκοτώνω
Χάνομαι πάλι μέσα σε δρόμους
Που σκορπίζουν το μυαλό
Σε ώρες χαμένες χαραμισμένες
Γκρεμισμένες στο κενό
Όμως του έρωτα το κύμα
Ξέρει και δήμιο και θύμα
Κι έχει γι’ αντίλαλο
Το κρίμα το σκληρό
I get lost again within the streets
that scatter the brain
and all I do is educate and mark
my life and I wonder
In which God I believe now
and from which silence I steal the sheets
maybe I'll tie up
my broken feather
And if the balance turns towards farewell
and all take fire
from the life let me be finished
And if the balance turns towards farewell
within the wide seas
I will kill myself
I get lost again within the streets
that scatter the brain
in lost wasted hours
pushed in the gap
But the wave of the love
knows the executioner and the victim
and has for echo
the cruel pity
Lydia_mk © 18.10.2007