Questo posto (N. Gatsos)
Τούτος ο τόπος είν’ ένας μύθος
από χρώμα και φως ένας μύθος κρυφός
με τον κόσμο του ήλιου δεμένος.
Καθ’ αυγή ξεκινά ν’ ανταμώσει ξανά
το δικό του αθάνατο γένος.
Τούτος ο τόπος είν’ ένας κήπος
με κλαμένα παιδιά στη γαλάζια ποδιά
κάποιας μάνας για πάντα χαμένης
που συντρόφοι ορφανοί καρτερούν να φανεί
στο κατώφλι μιας πόρτας κλεισμένης.
Τούτος ο τόπος είν’ ένας βράχος
σαν σπαθί κοφτερός που σοφός ο καιρός
θα τον κάνει τραγούδι μια μέρα
και θα `ρθουν εποχές που οι φτωχές μας ψυχές
το σκοπό του θ’ ακούν στον αγέρα.
Questo posto è un mito
per il colore e la luce un mito nascosto
legato al mondo del sole.
Ogni alba si muove a un nuovo incontro
con la sua stirpe immortale.
Questo posto è un giardino
dove bambini in pena con grembiulini azzurri
bambini di una madre perduta per sempre
orfani tra loro sodali aspettano che lei appaia
sulla soglia di una porta serrata.
Questo posto è uno scoglio
tagliente come una spada che il tempo sapiente
trasformerà un giorno in canzone
e arriveranno stagioni in cui le nostre povere anime
ascolteranno nel vento la sua melodia.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 04.11.2007