You became my destiny
Τη νύχτα είχα τη νύχτα είχα μάρτυρα και τα άστρα των φιλιών σου που έλεγες άλλη έλεγες άλλη δε θα μπει στο κάστρο των ματιών σου Κι όσο μου φεύγεις μακριά τόσο η φλόγα σου με καίει και με σβήνει σαν τη θάλασσα στα βράχια με ρίχνει μοίρα μου έγινες και φεύγεις μακριά μοίρα μου έγινες... Εκεί που ο ήλιος Εκεί που ο ήλιος δεν περνάει κι ούτε φεγγάρι πιάνει τον άγριο πόθο τον άγριο πόθο τραγουδάει όποια αγαπάει και χάνει		I had night I had night as a witness and the stars of your kisses that you were saying no one you were saying that none else will get in the castle of your eyes And the more you’re going away the more your flame burns me and puts me out like the sea to the rocks my destiny throws me you became and you’re going away you became my destiny… There where the sun doesn’t come and neither the moon gets the wild passion it sings the wild passion what it loves and it loses
maria_gr © 25.12.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info