Don’t start again
Σκοτάδι και φως αγάπη και μίσος μη φοβηθείς το ψέμα στο’χα πει της νύχτας το ναι της μέρας το ίσως δεν έχει μάθει να ψάχνει αιτία να βρει Κοιτάς σκεφτική τα πλοία να φεύγουν πόσο κοστίζει αλήθεια μια στιγμή οι αγάπες γερνούν κι αυτό που αποφεύγουν πάντα προσμένει ν’ανοίξει την πόρτα να μπει Μέσα μου όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά μόλις σε βλέπω στην πόρτα μπροστά μη την αγγίξεις μη την ανοίξεις δειλά όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά όταν μου λες θα γυρίσω μετά πώς μ’αντικρίζεις και λες μην αρχίζεις ξανά Οι ώρες κυλούν οι μέρες περνάνε μη το σκεφτείς να φύγεις στο’χα πει μα οι λέξεις μου γίνονται ποτήρια που σπάνε μόλις σε βλέπω να ψάχνεις να βρεις το κλειδί Μέσα μου όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά μόλις σε βλέπω στην πόρτα μπροστά μη την αγγίξεις μη την ανοίξεις δειλά όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά όταν μου λες θα γυρίσω μετά πώς μ’αντικρίζεις και λες μην αρχίζεις ξανά		Darkness and light, love and hate don’t be afraid, I’ve told you the lie the yes of night, the maybe of day she haven’t learned to look for a reason You watch thoughtful the ships to leave really how does cost a moment loves grow old and this that they avoid It always waits to open the door to enter But inside of me something breaks, gets upset, weeps and laughs just when I see you in front of the door don’t touch it, don’t open it cowardly but something breaks, gets upset, weeps and laughs when you say to me “I’ll return after” how do you face me and you say “don’t start again” The hours flow, the days pass don’t even think to go, I’ve told you but my words become glasses which break when I see you to look for the key But inside of me something breaks, gets upset, weeps and laughs just when I see you in front of the door don’t touch it, don’t open it cowardly but something breaks, gets upset, weeps and laughs when you say to me “I’ll return after” how do you face me and you say “don’t start again”
maria_gr © 01.01.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info