I have not seen you
Δε σ’ έχω δει δε σ’ έχω δει ποτέ να κλαις
ούτε και ψέματα να λες
Το σώμα σου το σώμα σου που έχει κοπεί
δε νιώθει πόνο μα ντροπή
ποτέ δεν ήσουνα παιδί μα η σελήνη έχει δει
στο πρόσωπό σου όλο το φως σαν σπίρτο πού έκαψε ο Θεός
Από περάσματα κρυφά μέσα σε κούφιες ώρες
των Φαραώ οι μπόρες και τα πρωτότοκα παιδιά
πήραν κοράλλι και χρυσό σου φτιάξαν πανοπλία
έξω απ’ την αμαρτία σου φυλακίσαν την καρδιά
Δε σ’ έχω δει δε σ’ έχω δει ποτέ να κλαις
ούτε και ψέματα να λες δε σ’ έχω δει
Λαχτάρα φόβος ερημιά σου `χουν χτενίσει τη φωτιά
πέφτουν στους ώμους σου χυτές οι φλόγες κι οι αστροφεγγιές
κανείς δεν ξέρει όσο εσύ με τόση αγάπη να μισεί
η τρυφερή σου η οργή στα βράχια μου άνοιξε πληγή
Δε σ’ έχω δει δε σ’ έχω δει ποτέ να κλαις
ούτε και ψέματα να λες δε σ’ έχω δει
I have not seen you - I have not seen you crying, ever,
nor telling lies.
Your body - your body that has been cut
feels no pain but does feel shame.
You never were a child, but the moon has seen
in your face the light itself - like a match that God had struck.
Through hidden passages, in the dark hours,
the Pharaos' storming and the first-born children
took coral and gold and made you an armour.
Outside of sin they imprisoned your heart.
I have not seen you - I have not seen you crying, ever,
nor telling lies.
Yearning, fear, desolation have combed fire for you
over your shoulders, molten, flow the flames and the starlight.
Nobody knows the way you do to hate with so much loving.
Your tender rage has opened a wound in my rocks.
I have not seen you - I have not seen you crying, ever,
nor telling lies.
Geeske © 08.06.2005