Lemmenlaulu
Σαν δε θυμάσαι τα παλιά
μονάχα αυτό θυμήσου
που εξύπνουνα στσ’ αγκάλες σου
και μού `λεγες κοιμήσου.
Απ’ όλη τη φτηνή ζωή
θυμούμαι με φαρμάκι
του δειλινού μιαν αντηλιά
σ’ ένα γυμνό κορμάκι.
Να ζήσεις μόνο μιαν αυγή
τόση ζωή σε φτάνει
ρόδο π’ ανθεί πολύ καιρό
τη μυρωδιά του χάνει
Kun et muista vanhoja
vain tämä muista
kun heräsin syleilyssäsi
ja mulle sanoit nuku.
Koko köyhästä elämästä
muistan katkeruudella
iltahetken auringonvalon
alastomalla vartalolla.
Eläisit vain aamuhetken,
senvertainen elo sulle riittää,
ruusu joka kukkii pitkään
tuoksunsa menettää.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 17.01.2008