Cîntecele noastre
Στης ανάγκης τα θρανία
και στης φτώχειας το σχολειό
μάθαμε την κοινωνία
και τον πόνο τον παλιό
Παραπονεμένα λόγια
έχουν τα τραγούδια μας
γιατί τ’ άδικο το ζούμε
μέσα από την κούνια μας
Το σεργιάνι μας στον κόσμο
ήταν δέκα μέτρα γης
όσο πιάνει ένα σπίτι
και ο τοίχος μιας αυλής
Παραπονεμένα λόγια
έχουν τα τραγούδια μας
γιατί τ’ άδικο το ζούμε
μέσα από την κούνια μας
Prin şcoli colbăite-n care
am trecut perechi perechi,
învăţat-am ce e lumea
şi durerile străvechi.
Versul cîntecelor noastre
e plin de melancolii,
pentru că ce-i nedreptatea
ştim de cînd eram copii.
Noi trăim în lume pentru
zece metri de pămînt,
atît cît cuprinde-o casă
cu-o curte şi-un pom plăpînd
Versul cîntecelor noastre
e plin de melancolii,
pentru că ce-i nedreptatea
ştim de cînd eram copii.
DETOBON © 23.02.2008