Itkevä huuliharppu
Μια φυσαρμόνικα που κλαίει με την ανάσα ενός παιδιού σημάδι τούτου του καιρού που μας φοβίζει και μας καίει Μια φυσαρμόνικα που κλαίει ειν’ η δική μας παρουσία τον ύμνο ακούγοντας να λέει χαίρε ω χαίρε ελευθερία Κι είν’ οι φωνές μας στον αέρα αλήθεια ποια είναι η αλήθεια έτσι που ζεις από συνήθεια μια μέρα ακόμα και μια μέρα Μια φυσαρμόνικα που κλαίει σπάζουν τ’ αγάλματα κομμάτια ψυχές που κράζουνε βοήθεια κι έχουν ορθάνοιχτα τα μάτια Κι ο ουρανός που μας σκεπάζει μια φυσαρμόνικα που κλαίει κι εμείς ανυποψίαστοι κι ωραίοι μέσα στο θαύμα που βουλιάζει Λίγοι καλοί κι αυτοί μοιραίοι παραιτημένοι κατά βάθος ω με πόση ένταση και πάθος γίνονται πρώτοι οι τελευταίοι Μια φυσαρμόνικα που κλαίει ακολουθώ τα βήματά σου μέσα στην ερημιά του κόσμου κι έρχομαι πλάι εκεί κοντά σου		Huuliharppu joka itkee lapsen henkäyksellä tämän ajan merkki joka meitä pelottaa ja polttaa Itkevä huuliharppu on oma olemassaolomme joka kansallislaulua kuunnellen sanoo terve oi terve vapaus Ja ovat äänemme ilmassa tosiaan mikä on totuus siten kuin elät tottumuksesta päivän vielä ja päivän Ja taivas kun meitä peittää itkevä huuliharppu ja me nuhteettomat ja kauniit sisällä ihmeessä joka uppoaa Harvat hyviä ja he kohtalon kolhimia luopuneita syvimmiltään oi millä hingulla ja vimmalla tulee ensimmäisiä viimeisistä Itkevä huuliharppu seuraan askeleitasi maailman autiuteen ja tulen viereesi sinne lähellesi
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 11.03.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info