Thirsting like a fish at the bottom of the sea
Οι καταιγίδες με αγαπούν,
με βοηθάνε να σταθώ και να σωθώ
απ’ τη νωθρή γαλήνη του καιρού
που με ρουφάει και με κρατάει υπνωτισμένο αιχμάλωτο
Οι νύχτες μου χαμογελούν,
ποτίζουν με αίμα τον γλυκό μου πυρετό
και οι μέρες όλες με καλούν μέσα απ’ το στόμα τους να πιω
τον μυρωμένο τους αφρό, κι όμως εγώ
Διψάω σαν ψάρι στο βυθό
κι ασφυκτιώ,
κι ασφυκτιώ σαν συννεφάκι
μέσα στον καθαρό ουρανό
Διψάω σαν ψάρι στο βυθό
κι ασφυκτιώ,
κι ασφυκτιώ σαν συννεφάκι
μέσα στον καθαρό ουρανό
Κι όμως εγώ
Διψάω σαν ψάρι στο βυθό
κι ασφυκτιώ,
κι ασφυκτιώ σαν συννεφάκι
μέσα στον καθαρό ουρανό
Διψάω σαν ψάρι στο βυθό
κι ασφυκτιώ,
κι ασφυκτιώ σαν συννεφάκι
μέσα στον καθαρό ουρανό
The storms love me
they help me stand and save myself
from the slothful peace of time
that sucks me and keeps me a hypnotised hostage
The nights smile at me
moisturise my sweet fever with blood
and the days call me to drink from their mouth
their scented foam, even so I
I'm thirsting like a fish at the bottom of the sea
and I'm suffocating
I'm suffocating like a little cloud
in the clear sky
I'm thirsty like a fish at the bottom of the sea
and I suffocate
I suffocate like a little cloud
in the clear sky
even so I
I'm thirsting like a fish at the bottom of the sea
and I'm suffocating
I'm suffocating like a small cloud
in the clear sky
I'm thirsting like a fish at the bottom of the sea
and I'm suffocating
I'm suffocating like a small cloud
in the clear sky
kzarog © 11.03.2008