Ci si scordò dell'ora (O. Elytis)
Η ώρα ξεχάστηκε βραδιάζοντας.
Δίχως θύμηση,
με το δέντρο της αμίλητο
προς τη θάλασσα.
Ξεχάστηκε βραδιάζοντας
δίχως φτερούγισμα,
με την όψη της ακίνητη
προς τη θάλασσα.
Βραδιάζοντας, δίχως έρωτα
με το στόμα της ανένδοτο
προς τη θάλασσα.
Κι εγώ μεσ’ στη γαλήνη που σαγήνεψα.
Ci si scordò dell'ora al calar della sera.
Svanita la memoria,
coll'albero taciturno
in faccia alla marina.
Ci si scordò al calar della sera
nessun battito d'ali,
con lo sguardo immoto
rivolto alla marina.
Al calar della sera, senza fare l'amore
con la bocca di lei protesa
verso la marina.
Ed io - dentro la bonaccia della mia magia.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 11.03.2008