Pasan tytär
Του Χατζησταυρή τ’ αγόρι
που το λέγανε Γρηγόρη
δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει
ξημερώνεται στη Σμύρνη.
Κάτω στα ντερσέκια τα παλιά
βλέπει να περνά μια κοπελιά.
Ήταν κόρη του πασά
και τη λέγαν Αϊσά.
Ο Γρηγόρης βόλτα βόλτα
φτάνει στου πασά την πόρτα
μα του φέρνει το χαμπέρι
γυφτοπούλα από τ’ Αλγέρι.
Χτες, του λέει, που φούντωσε η φωτιά
έριξα για σένα τα χαρτιά.
Τη ζωή σου αν αγαπάς
τέτοια πόρτα μη χτυπάς.
Του Χατζησταυρή τ’ αγόρι
κλαίει για του πασά την κόρη.
Και Χριστός κι Αλλάχ αντάμα
άρχισαν κι αυτοί το κλάμα.
Khatsistavrin poika
nimeltään Grigoris
tietä kulkee ja toistakin
päivä koittaa Smyrnassa.
Alhaalla kujilla vanhoilla
näkee kulkevan tyttösen.
Se oli tytär pasan
ja nimeltään Aisa.
Grigoris kulkee, kiertää
saapuu pasan ovelle
mutta hänelle tuo tiedon
mustalaistyttö algerialainen.
Eilen, hänelle sanoo, kun kasvoi nuotio
ennustin sinulle korteista.
Elämääsi jos rakastat
tätä ovea älä koputa.
Khatsistavrin poika
itkee vuoksi pasan tyttären.
Ja Kristus ja Allah yhdessä
aloittivat hekin itkun.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 24.03.2008