For the color of your eyes
Από σένανε θυμάμαι τ’ όνομά σου το μικρό και των ματιών σου το χρώμα φέγγει ακόμα και των ματιών σου το χρώμα πόσο ακόμα; Από σένα μου έχει μείνει τ’ όνομά σου το μισό αλλά ξεχνώ τη φωνή σου, να η ποινή σου δε συγκρατώ τη μορφή σου, να η ποινή σου Τ’ όνομά σου το μικρό ξανά δε θα πω μήπως και ξεχάσω να σ’ αγαπώ πόσο ακόμα να σ’ αγαπώ δίχως σώμα πόσο ακόμα για των ματιών σου το χρώμα Παλιά συρτάρια θα αδειάσω ρούχα μου παλιά και θα φορέσω κατακόκκινα φιλιά πολύς ο χρόνος και ο πόνος μου χωρίς μορφή αυτό τον πόνο θα κρεμάσω στο καρφί Πόσο ακόμα να σ’ αγαπώ δίχως σώμα πόσο ακόμα για των ματιών σου το χρώμα Από σένα μου έχει μείνει τ’ όνομά σου το μισό αλλά ξεχνώ τη φωνή σου, να η ποινή σου δε συγκρατώ τη μορφή σου, να η ποινή σου Τ’ όνομά σου το μικρό...		The only thing I remember of you is your first name and the colour of your eyes which still shines in my mind and the colour of your eyes; how much longer will it shine? All that's left from you right now is your first name but I forget your voice and that's your punishment I can't recall your form, that's your punishment. I am never uttering your first ever again just in case I forget myself and stop loving you how much longer can I love a memory without a body how much longer, just for the colour of your eyes? I'll empty all drawers from my old clothes and will put on deep red kisses much time has passed and my pain has no shape anymore, and this pain I'll hang on a nail on the wall How much longer can I love a memory without a body how much longer, just for the colour of your eyes? All that's left from you right now is half of your name but I forget your voice and that's your punishment I can't recall your form, that's your punishment. Your first name...
yiorgos_k © 26.04.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info