Bettola
Άγγελος δραπέτης από τον ουρανό μπήκε στο κουτούκι Φωκαίας κι Αχαρνών άφησε τα φτερά του στα πέτρινα σκαλιά κι άπλωσε στο τραπέζι τα ωραία του μαλλιά Πια δε θα γυρίσει ποτέ στον ουρανό μείναν τα φτερά του εκεί στην Αχαρνών αν τύχει και τον δείτε μιλήστε του γλυκά γιατί έχει μαύρα μάτια και μελαγχολικά γιατί έχει μαύρα μάτια και μελαγχολικά αν τύχει και τον δείτε μιλήστε του γλυκά Γύρεψε τραγούδια του Ανέστη του Δελλιά στο ζεϊμπέκικό του φτερούγιζαν πουλιά και στη στερνή τη βόλτα και στη στερνή πενιά χάθηκε σαν σκοτάδι μέσα στη σκοτεινιά Πια δε θα γυρίσει ποτέ στον ουρανό μείναν τα φτερά του εκεί στην Αχαρνών αν τύχει και τον δείτε μιλήστε του γλυκά γιατί έχει μαύρα μάτια και μελαγχολικά γιατί έχει μαύρα μάτια και μελαγχολικά αν τύχει και τον δείτε μιλήστε του γλυκά		Angelo evaso dal cielo sei entrato in una Bettola della Focide ed Acarne Hai lasciato le tue ali sulle scale di pietra ed hai slargato sul tavolo i tuoi bei capelli Non tornerai mai più in cielo le tue ali sono rimaste lì ad Acarne se vi capita di vederlo parlategli dolcemente perchè ha gli occhi neri e malinconici perchè ha gli occhi neri e malinconici se vi capita di vederlo parlategli dolcemente Ha rigirato canzoni di Anesti Dellià al suo zeibekiko svolazzano gli uccelli e all' ultimo giro ed all' ultimo colpo di plettro si è perso come l'oscurità nelle tenebre Non tornerai mai più in cielo le tue ali sono rimaste lì ad Acarne se vi capita di vederlo parlategli dolcemente perchè ha gli occhi neri e malinconici perchè ha gli occhi neri e malinconici se vi capita di vederlo parlategli dolcemente
Alessio Miranda © 28.04.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info