Il postino (O. Elytis)
Κάθε πρωί όπου ξυπνώ
τρέχω στην πόρτα και κοιτώ
Τρίτη, Κυριακή, Δευτέρα
κι άλλη μια χαμένη μέρα
πάνε κι έρχονται όλη μέρα
τα βαπόρια και τα τραίνα
Ταχυδρόμε ανάθεμά σε
μόνο εμένα δε θυμάσαι
πιάνει ο κόσμος περιστέρια
κι εγώ μένω μ’ άδεια χέρια
Ίσως νά `ναι και σταλμένο
σ’ άνθρωπο του φεγγαριού
ή και παραπεταμένο
σε μιαν άκρη τ’ ουρανού
Γράμμα τέτοιο δεν λαβαίνεις
άδικα μη περιμένεις
δεν σου το `χουνε γραμμένο
κι αν σου το `χουν πάει αλλού
Άλλος μένει εκεί που μένεις
και το δίνουν αυτουνού
Ogni mattina al mio risveglio
corro alla porta e guardo
Martedì, Domenica, Lunedì
e un altro giorno perso
vanno e vengono tutto il giorno
i treni e i bastimenti
Maledizione a te postino
solo di me non ti ricordi
la gente acchiappa piccioni
ed io resto a mani vuote
Chissà mai che l'abbiano mandata
a un uomo della luna
o sia stata abbandonata
ad una estremità del cielo
Una lettera così tu non la ricevi
invano stai ad aspettare
a te non l'hanno scritta
e anche fosse, viaggia altrove
Un altro sta dove stai tu
e la danno proprio a lui
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 01.05.2008