L'enfant rieur
Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί Μον’ να `ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι και μόνον από βόλι Εγγλέζου να `χε πάει κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή θα `ταν τιμή μου που `χασα το γελαστό παιδί Βασιλικιά μου αγάπη μ’ αγάπη θα στο λέω για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ δόξα τιμή στ’ αξέχαστο γελαστό παιδί		C'était un matin d'Aout peu avant la levée du jour je sorti prendre l'air sur la plaine fleurie je vis une fille en pleurs, j'étais déchirée qu’elle se lamente mon coeur se brisa l'enfant rieur avait disparu Il fut vaillant, courageux et je le déplorerai une éternité son pas sautillant son rire sa douceur maudit soit l'heure, l'instant fatal (où) nos ennemis ont tué le garçon rieur Seulement s’il avait péri avec le chef à ses cotés Seulement s’il était mort sous les balles (d’un tireur) Anglais D’une grève de la faim en prison Ca aurait été un honneur que je perde le garçon rieur Mon amour majestueux je te le dis avec amour Pour tout ce que tu as fait je te pleurerai une éternité Parce que tous nos ennemis tu les aurais anéanti Gloire et honneur à l’inoubliable garçon rieur
www.projethomere.com © 14.05.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info