The emigrant's grieving
Σαν απόκληρος γυρίζω
στην κακούργα ξενιτιά
Περιπλανώμενος δυστυχισμένος
Μακριά απ’ της μάνας μου την αγκαλιά
Κλαίνε τα πουλιά για αέρα
Και τα δέντρα για νερό
Κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα
Που έχω χρόνια για να σε ειδώ
Πάρε χάρε την ψυχή μου
Ησυχία για να βρω
Αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα
Μες τη ζωή μου να μη χαρώ
Like a vagabond I roam
In the evil strange lands,
Wandering, suffering without joy
away from my mother's hugging arms
The birds are crying for air space
And trees for water to grow
I cry too for you my mother dear
That many years passed without seeing you
Charon take my soul
So that I can find my peace
Since it was destined by my dark faith
In my life to find no happiness
Mιλτος Mπ. © 14.06.2008