Samoco moja, sve
Στις άδειες πόλεις που γυρνάς
εικόνες σε ξοδεύουν
αδύναμος να προσκυνάς
αυτούς που σε ληστεύουν
Σαν δαίμονας να κουβαλάς
του κόσμου τους χειμώνες
στα μάτια της να κυνηγάς
παλιούς μικρούς κανόνες
Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα
μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα
έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα
μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα
Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός
κάποιον θα ξεγελάσεις
και ένα κακό που ήρθε χθες
τρέχεις για να προφτάσεις
Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά
τα βράδια του θανάτου
έρωτας που μυρίζει πια
αρένα στο άγγιγμά του
U praznim gradovima kojima lutas
slike te trose
nemocan da se povinujes
onima koji te pljackaju
Kao demon da vuces
zime sveta
u njenim ocima da tragas
za starim malim pravilima
Samoco moja, sve, samoco moja, nista
ne ostavljaj me, sada kad je sve jos teze
Ljubavi moja, sve, i ljubavi moja, nista
ne ostavljaj me, sada kad je sve jos teze
Nocima se oblacis tako mali
nekoga bi da prevaris
i jedno zlo sto je stiglo juce
juris da ti ne promakne
Lice ulice na vatru
veceri smrti
ljubav koja sada mirise
na arenu na njen dodir
neraidaBGD, Ivana © 19.10.2008