Koira ja nainen
Ένας σκύλος και μια γυναίκα
ήταν στο σπίτι μου όλη ζωή
αυτός τα χέρια μου πιστά φιλούσε
κι εσύ, αχάριστη, τον εραστή.
Τώρα ο σκύλος έφυγε
από ντροπή και πόνο
που `βλεπ’ εμένα στα προδομένα
τα χάδια σου να λιώνω.
Μες στα μάτια με κοιτούσε
σαν κάτι να `θελε να μου πει
μα εσύ τον έδιωχνες από κοντά μου
το μυστικό σου μην προδοθεί.
Ένας σκύλος και μια γυναίκα
ήταν στο σπίτι μου όλη ζωή
όμως καλύτερα να είχα άλλους δέκα
παρά εσένανε, μια άπιστη.
Koira ja nainen
olivat kotonani koko elämän
se käsiäni uskollisesti suuteli
ja sinä, kiittämätön, rakastajaa.
Nyt koira lähti
häpeästä ja tuskasta
kun näki minun pettävissä
syleilyissäsi sulavan.
Silmiini mua katsoi
kuin jotain olisi halunnut sanoa
mutta sinä sen heitit luotani
ettei se salaisuuttasi paljastaisi.
Koira ja nainen
olivat kotonani koko elämän
kuitenkin parempi mulla olla vielä kymmenen (koiraa)
kuin sinut, uskoton.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 19.10.2008