Viideltä aamulla
Πάλι με βρήκε το ξημέρωμα εσένα να γυρεύω Σ’ ένα ναυάγιο που λέγεται ζωή τις τρικυμίες του μυαλού μου όλη νύχτα να παλεύω Στεριά δεν βρήκε η ψυχή μου να σωθεί Πέντε το πρωί Πέντε το πρωί εσένα παίρνω μα το κλείνω πριν μιλήσω είσαι τα πάντα να σου πω, μα κάνω πίσω Πέντε το πρωί μοιάζει η καρδιά μου σαν αγρίμι πληγωμένο και το ρολόι του μυαλού σταματημένο Πέντε το πρωί Πάλι με βρήκε το ξημέρωμα σε μένα να μιλάω σκόρπιες κουβέντες κι αμέτρητα γιατί Μέσα στους δρόμους που σ’ αντάμωνα και πάλι θα γυρνάω Λείπεις εσύ κι όλα μια πέτρινη σιωπή Πέντε το πρωί		Taas mut löysi aamuhämy sinua etsimästä Merenkäynnissä jota sanotaan elämäksi aalokossa mieleni koko yön kamppailemassa Mannerta ei löytänyt sieluni pelastuakseen Viideltä aamulla Viideltä aamulla sinut saan sulkeudun ennen kuin puhun olet jolle kaikki voin kertoa, mutta peräännyn. Viideltä aamulla muistuttaa sydämeni villieläintä haavoittunutta ja kello mielen pysähtynyt Viideltä aamulla Taas mut löysi aamuhämy itselleni puhumasta turhia juttuja ja loputtomia kysymyksiä Kaduilla joilla sut tapasin ja taas sinua etsin Olet poissa ja kaikki kivistä hiljaisuutta Viideltä aamulla
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 20.10.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info