Heroin and black
Να ξεφύγω δεν μπορούσα
Καθώς γύρναγα απ’ την Προύσα
Με πρόδωσαν κάτι μπράβοι
Και με πιάσαν στο καράβι
Είχα ράψει στο σακάκι
Δυο σακούλες με μαυράκι
Και στα κούφια μου τακούνια
ηρωίνη ως τα μπούνια
Κλάψτε τώρα ντερβισάδες
δεν θ’ ανάψουν οι λουλάδες
Θα γινότανε γιαγκίνι
με μαυράκι κι ηρωίνη
Ε ρε το `χω κάνει τάμα
Θα μισέψω γι άλλο πράμα
Γεια σου Προύσα παινεμένη
και στον κόσμο ξακουσμένη
There was no escaping for me, I just couldn't.
Returning, on my way from Bursa,
ratted out by some tough louts,
I was already on the boat; they caught me.
You see, into my coat I'd stitched
a couple of baggies full of black.
And my hollow heels
with heroin, I'd packed to the gills.
They'd have filled up, those little bowls.
Time now to howl, my dervish buddies;
such a time we would've had
with that heroin and all that black.
Now I've made a vow,
I'll be travelling for different stuff.
Good-bye Bursa, always praised,
and throughout the world, always named.
oberonsghost © 28.10.2008