Skreśliłem cię w swej pamięci
Λείπεις κι η ζωή μου μοιάζει σαν παιδί που το τρομάζει πιο πολύ απ’ όλα η μοναξιά Λέω πως δε σε θυμάμαι μα τα βράδια δεν κοιμάμαι δίχως την δική σου αγκαλιά Σε ξέχασα θέλω πολύ να το πιστέψω πως σε ξέχασα Ψέματα λέω στην καρδιά πως σε ξεπέρασα δεν έχω τίποτα απ’ την ώρα που σε έχασα Σε ξέχασα θέλω πολύ να το πιστέψω μα δε γίνεται Εγώ σε σκέφτομαι και πίνω ό,τι πίνεται φωτιά η σκέψη σου με τίποτα δε σβήνεται Λείπεις κι όσο κι αν το κρύβω κι αν κρυφά τα δάκρυα πνίγω Πήρες τη μισή μου τη ζωή Σε ξέχασα θέλω πολύ να το πιστέψω πως σε ξέχασα Ψέματα λέω στην καρδιά πως σε ξεπέρασα δεν έχω τίποτα απ’ την ώρα που σε έχασα Σε ξέχασα θέλω πολύ να το πιστέψω μα δε γίνεται Εγώ σε σκέφτομαι και πίνω ό,τι πίνεται φωτιά η σκέψη σου με τίποτα δε σβήνεται		Gdy cię nie ma - życie moje Jest jak dziecko co się boi Bezgranicznie samotności swej Mówię że cię zapomniałem Ale nie spię noce całe Bo mi brak twych ramion troski twej Skreśliłem cię W pamięci swojej już cię nie mam - w to uwierzyć chcę Własnemu sercu kłam zadaję że przemogłem się Choć nie mam nic od chwili kiedy opuściłaś mnie Skreśliłem cię Uwierzyć chciałbym w to lecz czy tak kiedyś może być O tobie myślę pijąc to co tylko da się pić Lecz myśl o tobie niczym ogień wiecznie chce się tlić Brak mi ciebie choć to skrywam I ukradkiem łzy swe zmywam Życia mego odebrałaś pół Skreśliłem cię W pamięci swojej już cię nie mam - w to uwierzyć chcę Własnemu sercu kłam zadaję że przemogłem się Choć nie mam nic od chwili kiedy opuściłaś mnie Skreśliłem cię Uwierzyć chciałbym w to lecz czy tak kiedyś może być O tobie myślę pijąc to co tylko da się pić Lecz myśl o tobie niczym ogień wiecznie chce się tlić
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 28.10.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info