Sinut unohdin
Λείπεις κι η ζωή μου μοιάζει σαν παιδί που το τρομάζει πιο πολύ απ’ όλα η μοναξιά Λέω πως δε σε θυμάμαι μα τα βράδια δεν κοιμάμαι δίχως την δική σου αγκαλιά Σε ξέχασα θέλω πολύ να το πιστέψω πως σε ξέχασα Ψέματα λέω στην καρδιά πως σε ξεπέρασα δεν έχω τίποτα απ’ την ώρα που σε έχασα Σε ξέχασα θέλω πολύ να το πιστέψω μα δε γίνεται Εγώ σε σκέφτομαι και πίνω ό,τι πίνεται φωτιά η σκέψη σου με τίποτα δε σβήνεται Λείπεις κι όσο κι αν το κρύβω κι αν κρυφά τα δάκρυα πνίγω Πήρες τη μισή μου τη ζωή Σε ξέχασα θέλω πολύ να το πιστέψω πως σε ξέχασα Ψέματα λέω στην καρδιά πως σε ξεπέρασα δεν έχω τίποτα απ’ την ώρα που σε έχασα Σε ξέχασα θέλω πολύ να το πιστέψω μα δε γίνεται Εγώ σε σκέφτομαι και πίνω ό,τι πίνεται φωτιά η σκέψη σου με τίποτα δε σβήνεται		Olet poissa ja elämäni muistuttaa lasta jota pelottaa kaikkein eniten yksinäisyys Olen kuin en sinua muistaisi mutta iltaisin en nuku ilman syleilyäsi Sinut unohdin haluan kovin uskoa että sinut unohdin Valheita kerron sydämelle ettå sinut ohitin minulla ei ole mitään hetkestä kun sinut menetin Sinut unohdin haluan kovin niin uskoa muttei onnistu Sinua ajattelen ja juon mitä juodaan liekki ajatus sinusta joka ei millään sammu Olet poissa ja niin kuin sen kätkenkin ja salaa kyyneliin hukun Veit puolet elämästäni Sinut unohdin haluan kovin uskoa että sinut unohdin Valheita kerron sydämelle ettå sinut ohitin minulla ei ole mitään hetkestä kun sinut menetin Sinut unohdin haluan kovin niin uskoa muttei onnistu Sinua ajattelen ja juon mitä juodaan liekki ajatus sinusta joka ei millään sammu
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.10.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info