Ei minua kanna maa
Μου είχες πει επάνω σου ν’αφεθώ να εμπιστευτώ Τι το’θελα τι το’θελα και σ’άκουσα πες το μου αυτό Μου είχες πει πως μ’αγαπάς αληθινά μου το’χες πει Θυμάμαι πως πάντα στα λόγια ήσουν καλή μα μέχρι εκεί Δε με χωράει ο τόπος πια δε με χωράει το άδικο με πνίγει και με τυρρανάει θέλω να πω αν πεις σε κάποιον σ’ αγαπώ να το εννοείς γιατί αλλιώς αν επιπόλαια το λες εγκληματείς Δε με χωράει ο τόπος πια δε με χωράει το άδικο με πνίγει και με τυρρανάει Μου είχες πει πως αν χωρίσουμε ποτέ θα τρελλαθείς μα ήταν κι αυτό απ’τα πολλά που λες απλά για να τα πεις Δε με χωράει ο τόπος πια δε με χωράει το άδικο με πνίγει και με τυρρανάει θέλω να πω αν πεις σε κάποιον σ’ αγαπώ να το εννοείς γιατί αλλιώς αν επιπόλαια το λες εγκληματείς Δε με χωράει ο τόπος πια δε με χωράει το άδικο με πνίγει και με τυρρανάει		Mulle sanoit että sinuun uskoisin luottaisin Mitä halusin mitä halusin kun kuuntelin sanopa minulle se Mulle sanoit että mua rakastat todella mulle niin sanoit Muistan että aina puheissa olit hyvä mutta siihen asti Ei mua kanna maa enää ei kanna turha minua kuristaa ja tyrannisoi haluan sanoa jos sanot jollekin sinua rakastan harkitse sitä sillä muuten jos huolimattomasti sen sanot teet rikoksen Ei mua kanna maa enää ei kanna turha minua kuristaa ja tyrannisoi Mulle sanoit että jos eroamme joskus tulet hulluksi mutta sekin oli niitä joita sanot yksinkertaisesti jotain sanoaksesi Ei mua kanna maa enää ei kanna turha minua kuristaa ja tyrannisoi haluan sanoa jos sanot jollekin sinua rakastan harkitse sitä sillä muuten jos huolimattomasti sen sanot teet rikoksen Ei mua kanna maa enää ei kanna turha minua kuristaa ja tyrannisoi
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 21.11.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info