Menee junia ja tulee
Μέρα νύχτα το κερί ανάβω για τα σένα, να σε φυλάει η Παναγιά που βρίσκεσαι στα ξένα. Πέρασε, πέρασε κι ο δεύτερος ο χρόνος. Τι έγινες δεν ξέρω πια, γι’ αυτό με δέρνει ο πόνος. Ούτε παίρνω γράμμα σου, αχ, τι κακό μου κάνει. Δεν το ξέρω αν μου ζεις ή έχεις πια πεθάνει. Πέρασε, πέρασε κι ο δεύτερος ο χρόνος. Τι έγινες δεν ξέρω πια, γι’ αυτό με δέρνει ο πόνος. Πάνε τα τρένα κι έρχονται κι ακόμα νά ’ρθεις πίσω και τη ζωή μου θα ’δινα να σε ξαναντικρίσω. Πέρασε, πέρασε κι ο δεύτερος ο χρόνος. Τι έγινες δεν ξέρω πια, γι’ αυτό με δέρνει ο πόνος.		Päivin öin kynttilän sytytän sinulle että sua varjelisi Neitsyt Maria kun olet ulkomailla Meni, meni toinenkin vuosi mitä sulle tapahtui en tiedä enää siksi minua pieksee tuska Enkä saa kirjettäsi ah kuinka pahaa mulle teet en tiedä josko elät vai oletko jo kuollut Meni, meni toinenkin vuosi mitä sulle tapahtui en tiedä enää siksi minua pieksee tuska Menevät junat ja tulevat ja vielä tullaksesi takaisin elämänikin antaisin sinut taas kohdatakseni Meni, meni toinenkin vuosi mitä sulle tapahtui en tiedä enää siksi minua pieksee tuska
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 24.11.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info