Idźmy daleko tak
Σαν αγάπη στον άνεμο σ’ ένα υπόγειο διάδρομο σ’ ένα "τώρα" παράνομο σ’ ένα δρόμο κλειστό μια ελπίδα ζητώ Όλα εκείνα τα "όχι" σου του φιλιού η απόχη σου των ματιών πρωτοβρόχι σου με παγίδεψαν πια στ’ ουρανού τα μισά Κι αν θα χαθείς, όλα χαμένα μα αν λυτρωθείς, μείνε σε μένα του κορμιού τη φωτιά σβήσε και την τρέλλα του νου ζήσε κι έλα πάμε μακριά, πιο μακριά Ταξιδεύω και χάνομαι μια ανάγκη αισθάνομαι μες στα δίχτυα σου πιάνομαι και η μέρα γελά στ’ ουρανού τα μισά Κι αν θα χαθείς, όλα χαμένα μα αν λυτρωθείς, μείνε σε μένα του κορμιού τη φωτιά σβήσε και την τρέλλα του νου ζήσε κι έλα πάμε μακριά, πιο μακριά Ταξιδεύω και χάνομαι μια ανάγκη αισθάνομαι μες στα δίχτυα σου πιάνομαι και η μέρα γελά στ’ ουρανού τα μισά και η μέρα γελά στ’ ουρανού τα μισά στ’ ουρανού τα μισά		Niczym miłość co wiatr ją gna W korytarzu podziemnym - ja W chwili która bezprawnie trwa I na drodze bez wyjść Za nadzieją chcę iść Wszystkie twe odpowiedzi "nie" Pocałunki wstrzymane twe Deszcz co w oczy twe wkrada się Usidliły mnie już W nieba połowach dwóch Gdy utracę cię - wszystko utracę Gdy ocalisz się - do mnie tu wracaj Zgaś żar co w ciele się szerzy Szał co rozsądek rwie - przeżyj Idżmy daleko tak - wciąż dalej tak Podróżuję i gubię trop I potrzebę odczuwam wciąż Wiecznie wpadam w twych sieci splot A dzień śmieje się znów W nieba połowach dwóch Gdy utracę cię - wszystko utracę Gdy ocalisz się - do mnie tu wracaj Zgaś żar co w ciele się szerzy Szał co rozsądek rwie - przeżyj Idżmy daleko tak - wciąż dalej tak Podróżuję i gubię trop I potrzebę odczuwam wciąż Wiecznie wpadam w twych sieci splot A dzień śmieje się znów W nieba połowach dwóch A dzień śmieje się znów W nieba połowach dwóch W nieba połowach dwóch
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 27.11.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info